Le blog de kantreadennou

“Ma fellfe deoc’h reiñ un anv all d’ar Rock ‘n Roll e vefe ret deoc’h e envel Chuck Berry”, setu ar pezh a zisklerie John Lennon a-zivout Chuck Berry. Kaner, gitarour ha sonaozour eo Berry an esparadenn zu gentañ. Goude bezañ bet o seniñ e holl gleuboù du east-Saint-Louis, e fell dezhañ gounit ur brud brasoc’h. Da vare ur veaj e Chicago e kej gant Muddy Waters hag a ali dezhañ klask gwelout ar vreudeur Chess. Derc’hel a ra ar re-mañ ur studio enrollañ e Chicago, e lec’h ma vez enrollet pennoù ar blues elektrik. Ouzhpenn Muddy Waters, e embann studioioù Chess Howlin’ Wolf pe John Lee Hooker. Goude bezañ selaouet Berry e c’houlenn Leonard Chess digantañ hag anavezout a ra an ton country Ida Red. Programmet eo un enrolladenn ha d’an 21 a viz Mae 1955 e teu Ida Red da vezañ Maybellene, ur sonenn a zere dres gant c’hoantoù ar grennarded : karantez (seks) ha kirri-tan. Dont a ra ar sonenn da vezañ patrom Rock ‘n Roll ar bloavezhioù 50 : un ton awenet eus ar blues met o tougen ul lusk hag un energiezh nevez dalc’het gant soli gitar hag ur stil da seniñ dibar. Berzh a ra e “duckwalk”, adkemeret abaoe gant Angus Young, gitarour ACDC. Evit ar wech kentañ e kinnig ur soner du da selaouerien wenn un ton o kendeuziñ blues du ha country gwenn. Komprenet eo kement-mañ gant Elvis Presley kerkent ha lakaat a ra Maybellene en e sac’h tonioù leurenn.

E 1959 e teu ‘maez “Chuck Berry is on the top”, pladenn a-bouez e lec’h ma kaver e donioù vrudetañ, arouezioù bervidigezh ar c’hrennoad amerikan ha c’hwezh ar frankiz evit yaouankiz ar c’hornog. “Skrivet en deus Chuck Berry an holl ganouennoù rock hag an holl luskoù Rock ‘n Roll” eme Brian Wilson, sonaozour the Beach boys. Roll over Bethoveen, Back in the USA, Johnny B. Goode, Rock ‘n Roll music… tonioù diamzer hag a gendalc’h da aweniñ sonerien a bep seurt hiziv an deiz.

Fromet e oan bet o welout anezhañ war leurenn Bopital, met ken fromet e oa Jean-Louis Aubert p’en doa sonet Johnny B. Goode en e gompagnunezh.

Evel em boa lâret dija em eus kalz da zeskiñ a-zivout diskibien Black Sabbath hag an holl stiloù bet ganet da heul (daoust ma n'em eus ket ar santimant da goll kalz tra o chom hep anavezout ar Visual Kei hag o Hello Kitty !). Setu, kavet' m eus un doare plijus-tre da adwelout ma diazezoù ha da vont pelloc'h ganti. M'ho peus c'hoant da vageal etre pleg-mor al larsen hag ouf an desibel e c'helloc'h ober ur gaer a dreizhadenn gant Map of Metal link.

Ral a wezh em eus gwelet ul lec'hienn ken c'hoarius gouestlet d'ar sonerezh, ur mennozh brav ! Chom a ra da sevel kement-all evit ar soul, ar pop, ar jazz... Hag-eñ e vefe un depressive suicidal black acid jazz ???

Kantren e bed ar sonerezh a lâran deoc'h ! O selaou en-dro Dañs ar Marsu e soñjen e oa levenez e-leizh hag dibrederezh, a bep seurt a veze klevet, traoù fentus alies-tre. Ha da skouer The Tom Tom  Club, krouet gant Tina Weymouth ha Chris Frantz. Ar re-mañ o doa krouet ar strollad "Talking Heads" gant David Byrne e 1974, met goude ur pennad e felle da bep hini arnodiñ traoù disheñvel. Amañ e santer c'hoazh levezon Talking Heads er son, met ar pezh a oa ur "Joke" a zo deuet da vezañ un "Tup" !

Lakaet em boa dija ur video eus Paul Revere o kanañ "Louie louie". Dec'h em boa prenet evit ma mab en ur foar an traoù kozh levr-bourzh Kurt Cabain hag er fin on krog d'e lenn. Dedennus eo evit poent. Setu ar pezh a skriv a-zivout Paul Revere :

"One night, last month, Chris and I dropped acid and we were watching the late show (rip off of Johnny Carson) and Paul Revere and the Raiders were on there, they were so fucking stupid ! Dancing around with moustaches, trying to act comical and gooty.

It really pissed us off and I asked chris Do you have any Paul Reverse and the Raiders albums ? He said Yeah, so I looked through his BIG collection and I founded The Revere records and busted them. and he got mad. Then he laughed and I searched through the rest of the raw and I found Eagles, Carpenters, Yes, Joni Mitchell and said with frustration, "What in the fuck do you own this for ?" and so throughout the rest of the night we busted about 250 shitty Chris records. Not only did we clear more space in the living room, Chris declared that he feels cleaned and revitalized."

Ne gredan ket ijinañ e vefe graet kement-all em dastumadeg pladennoù zoken ma vez meur a bladenn didalvez. Petra 'vefe ar gwashañ ? Evit poent ne zeu war wel nemet "Boney M". E ya, 14 vloaz e oan, met "shitty records" all a zle bout ivez.

Pegoulz eo bet ganet ar roc’k ‘n roll ? Hervez ar vojenn e krog an traoù d’ar 5 a viz gouere 1954 pa zeu ur paotr yaouank ugent vloaz, Elvis Presley, da enrollañ ur bladenn evit e vamm “That’s all right mamma” e studio enrollañ “sun records” renet gant Sam Philips e Menphis. (E gwirionez e oa deuet ur bloaz abretoc’h da enrollañ evit 3,98 dollar ar ganaouenn “My happiness” eviti).

Petraeo “That’s all right mamma”, netra ken nemet un ton rhythm ‘n blues, kempennet e doare hillbilly. Abaoe meur a vloaz e embanne Samm Phillips “ roit din un den gwenn a gano evel unan du hag e c’hounezin 1 milion dollar. Amañ emañ an dalc’h !

1954 : Dwight David Eisenhower a zo prezidant ar Stadoù Unanet, 10 vloaz abretoc’h o deus e GI’s dilestret war draezhennoù Normandie hag en em ledet e Europa a-bezh. Abaoe eo deuet Amerika da vezañ arouez ar frankiz hag an eürusted : ur gevredigezh diazezet war ar gevezerezh, serret warni he-unan (ar re wenn) hag o vagañ disfiz ouzh ar re all (ar gomunisted, ar beatnik, ar re zu…) Ar re zu ! Ar re-mañ n’o deus ket gounezet o holl wirioù c’hoazh, ren a ra ar « segregation » e stadoù ar su hag o buhez ekonomikel a ziskouez kondisionoù bevañ kalz izeloc’h evit reoù ar re wenn. Padal o deus diorreet ur vuhez sevenadurel binvidik : pa selaou ar re wenn ar « country » e tañs ar re zu war luskoù swing, blues, boogie-woogie ha gospell ! Fentus eo soñjal eo « ganet » ar rock’ n roll ar bloavezh ma embanne lez-varn meur ar Stadoù Unanet e oa kontrol ar segregasion er skolioù da vonreizh ar Stadoù Unanet (d’ar 17 a viz mae) !